- insan biçimcilik
- is., -ği, fel.
İnsanın niteliklerinin başka bir varlığa, özellikle Tanrı'ya aktarılması, antropomorfizm
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
insan — is., Ar. insān 1) İki eli olan, iki ayak üzerinde dolaşan, sözle anlaşan, akıl ve düşünme yeteneği olan en gelişmiş canlı 2) Kişi, şahıs, âdemoğlu, âdem evladı O yaşta insan hiç düşünmeden sadece yaşamaya bakar. H. Taner 3) sf., mec. Huy ve ahlak … Çağatay Osmanlı Sözlük
biçimcilik — is., ği 1) Biçime sıkı sıkıya bağlılık 2) fel. Özü, içeriği yeterince önemsemeden yalnız biçim üzerinde duran, biçime ağırlık veren görüş Birleşik Sözler insan biçimcilik … Çağatay Osmanlı Sözlük
antropomorfizm — is., Fr. anthropomorphisme İnsan biçimcilik … Çağatay Osmanlı Sözlük