- iyiliksever
- sf.
Hayırsever
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
iyiliksever
Look at other dictionaries:
hayırperver — sf., esk., Ar. ḫayr + Far. perver İyiliksever, yardımsever, hayırsever … Çağatay Osmanlı Sözlük
hayırsever — sf., Ar. ḫayr + T. sever 1) Yoksullara, düşkünlere, yardıma muhtaç olanlara iyilik ve yardım etmesini seven, iyiliksever, yardımsever 2) is. Halkın yararı için okul, çeşme, hastane vb. yaptıran kimse, hayır sahibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
iyilik — is., ği 1) İyi olma durumu, salah 2) Karşılık beklenilmeden yapılan yardım, kayra, lütuf, kerem, ihsan, inayet Borcumu ödesem de iyiliğini ödeyemem. N. Cumalı 3) Sağlığı yerinde olma durumu, esenlik İyilik haberlerinizi aldım. 4) Yarar veya… … Çağatay Osmanlı Sözlük
lütufkâr — sf., esk., Ar. luṭf + Far. kâr İyiliksever, kibar Lütufkâr bir genç kızla beraber olmadığı için otomobile binemez. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
mürüvvetli — sf. İnsanlığı olan, iyiliksever, insaniyetli … Çağatay Osmanlı Sözlük
sever — sf. Seven (kimse) Birleşik Sözler Almansever barışsever çiçeksever dışkısever dilsever doğasever edebiyatsever … Çağatay Osmanlı Sözlük
hayırhah — (A. F.) [ ﻩاﻮﺧﺮﻴﺧ ] iyiliksever … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
EFADIL — (Efâzıl) Faziletliler, iyiliksever ve temiz kimseler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAYYİR — (C.: Ahyâr) Çok hayırlı. * Her zaman iyilik yapan kimse. Hayırsever, iyiliksever … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜRÜVVETMEND — f. İyiliksever, cömert. * Mürüvvetli, insâniyetli … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
