- kaba sakal
- sf.
Gür ve geniş sakallı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sakal — is. 1) Yetişkin erkeklerde yanak ve alt çenede çıkan kılların tümü Sakalı kır, yaşı elliyi aşkın fakat dinçti. F. R. Atay 2) Bazı hayvanlarda çene altında bulunan kılların tümü 3) den. Gemi karinasında oluşan yosun, yapışan midye vb. yabancı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kaba — sf. 1) Özensiz, gelişigüzel yapılmış, zevksiz, sakil, ince karşıtı Cebinden kaba fil dişi saplı bir de çakı çıkardı. Ö. Seyfettin 2) Taneleri iri Kaba çakıl. 3) Terbiyesiz, görgüsü kıt, nezaketsiz (kimse) Kaba, hantal, şivesiz, bir sürü adamlar… … Çağatay Osmanlı Sözlük
KÜSSE — Kaba sakal … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KENFİLE (KENFELİK) — Kaba ve uzun sakal … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BAME — f. Sakalı gür olan. * Sık, uzun ve kaba olan sakal … Yeni Lügat Türkçe Sözlük