- kaba sofu
- is., din b.
Dinî kuralları yanlış yorumlayarak ibadet ve düşüncede aşırılığa kaçan kimse
Kaba sofular bir zamanlar uygarlık düşmanlığını, yabancı dil düşmanlığı ile birleştirmişlerdi.
- H. Taner
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Kaba sofular bir zamanlar uygarlık düşmanlığını, yabancı dil düşmanlığı ile birleştirmişlerdi.
- H. TanerÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kaba — sf. 1) Özensiz, gelişigüzel yapılmış, zevksiz, sakil, ince karşıtı Cebinden kaba fil dişi saplı bir de çakı çıkardı. Ö. Seyfettin 2) Taneleri iri Kaba çakıl. 3) Terbiyesiz, görgüsü kıt, nezaketsiz (kimse) Kaba, hantal, şivesiz, bir sürü adamlar… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sofu — sf., Ar. ṣūfī Dinin buyruk ve yasaklarına bütünüyle uyan (kimse) Birleşik Sözler kaba sofu … Çağatay Osmanlı Sözlük