- kalça kemiği
- is., anat.
Yassı, geniş, girintisi ve çıkıntısı çok olan, leğen veya kemik çatının ön ve yan bölümlerini oluşturan bir çift kemik, oma
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kalça — is., anat. Gövdenin arka bölümünde, bacakların birleştiği yerle bel arasındaki şişkin bölge Sol kolunu yürürken hep kalçasına dayardı. Ö. Seyfettin Birleşik Sözler kalça kemiği … Çağatay Osmanlı Sözlük
kemik — is., ği, anat. 1) İnsanın ve omurgalı hayvanların çatısını oluşturan türlü biçimdeki sert organların genel adı Kemikten bir tahta gibi gıcırdayarak Nihat yerinden kalktı. P. Safa 2) sf. Bu sert organdan yapılmış Kemik tarak. Birleşik Sözler kemik … Çağatay Osmanlı Sözlük
oma — is., hlk. 1) Kalça kemiği 2) Bel kemiği … Çağatay Osmanlı Sözlük
HARKAFA — (C.: Harâkıf) Kalça kemiği. Uyluk kemiğinin baş tarafı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
VEREK — (C.: Evrâk) Kalça kemiği … Yeni Lügat Türkçe Sözlük