- kancabaş
- is.
Başı kancaya benzer biçimde olan, altı veya sekiz çift kürekle çekilen, dar, uzun bir çeşit kayık
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kancabaş
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
kanca — is., İt. gancio Bir şey çekmeye yarar, ucu çengelli demir çubuk Birleşik Sözler kancabaş Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller … Çağatay Osmanlı Sözlük
İNCE DONANMA — Tar: Hafif gemilerden meydana gelen donanma. Bunun yerine Hafif Donanma da denilir. Bunların en meşhurları: Uçurma, varna, beş çifteleri, karamürsel, aktarma, üstüaçık, çiftekayığı, brolik, celiyye, çamlıca, kütük, at kayığı, kancabaş, âyaska,… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
