- kara cahil
- sf.
Çok cahil
Paşa kara cahil olduğunu ileri sürdüğü hâlde, öyle değildi.
- R. N. Güntekin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Paşa kara cahil olduğunu ileri sürdüğü hâlde, öyle değildi.
- R. N. GüntekinÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
cahil — sf., Ar. cāhil 1) Öğrenim görmemiş, okumamış Bu maskara sosyete bana cahil diye bakar. H. E. Adıvar 2) Bilgisiz 3) Belli bir konuda yeterli bilgisi olmayan Bu doktorun karşısında cahil, aptal oluyorum. M. Ş. Esendal 4) hlk. Deneysiz, genç, toy… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kara — 1. is. 1) En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı 2) sf. Bu renkte olan Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım. B. S. Erdoğan 3) Esmer 4) sf., mec. Kötü, uğursuz, sıkıntılı 5) mec. Yüz kızartıcı durum, leke 6) mec. İftira… … Çağatay Osmanlı Sözlük