- karaca darısı
- is., bit. b.
Buğdaygillerden, hayvanlara yedirilmek için ekilen bir bitki (Panicum milliaceum)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
karaca — 1. is., anat. Üst kol 2. sf. Rengi karaya yakın olan, esmer Birleşik Sözler karaca darısı karaca kuruca karacaot 3. is., hay. b. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı, ahu, ceylan (Capreolus) … Çağatay Osmanlı Sözlük
darı — is., bit. b. 1) Buğdaygillerden, kuraklığa dayanıklı bir bitki, akdarı (Panicum miliaceum) 2) Bu bitkinin buğday yerine besin olarak kullanılan tohumu 3) hlk. Mısır Birleşik Sözler akdarı ballıdarı cin darısı Hint darısı karaca darısı … Çağatay Osmanlı Sözlük