- karaçayır
- is., bit. b.
Buğdaygillerden, çimen biçiminde veya geniş çayır olarak yetiştirilen bir park bitkisi (Lolium)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
karaçayır
Look at other dictionaries:
Doğukapı railway station — Doğukapı TCDD Station statistics Coordinates … Wikipedia
Mezra Railway Station — Mezra TCDD Station statistics Coordinates … Wikipedia
çayır — is. 1) Üzerinde gür ot biten düz ve nemli yer Çocukların neşesi birdenbire sönmüş, çayıra bir eski mezarlık sükûtu çökmüştü. R. N. Güntekin 2) Böyle yerde biten ot Birleşik Sözler çayırgüzeli çayır kuşu çayır mantarı çayırmelikesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
kara — 1. is. 1) En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı 2) sf. Bu renkte olan Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım. B. S. Erdoğan 3) Esmer 4) sf., mec. Kötü, uğursuz, sıkıntılı 5) mec. Yüz kızartıcı durum, leke 6) mec. İftira… … Çağatay Osmanlı Sözlük
