- karagevrek
- is., -ği, bit. b.
Bir çeşit üzüm
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
gevrek — sf., ği 1) Kolayca kırılıp ufalanan Bazı taşlar çok gevrek olur. 2) mec. Şen, neşeli (gülüş) Faik in şişkin ağzından gevrek bir kahkaha boşaldı. P. Safa 3) is. Ağzın içinde kolayca parçalanıp dağılacak biçimde hazırlanmış bir tür çörek Birleşik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kara — 1. is. 1) En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı 2) sf. Bu renkte olan Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım. B. S. Erdoğan 3) Esmer 4) sf., mec. Kötü, uğursuz, sıkıntılı 5) mec. Yüz kızartıcı durum, leke 6) mec. İftira… … Çağatay Osmanlı Sözlük