- karakafes
- is., bit. b.
Sığırdiligillerden, çiçekleri beyaz ve menekşeye çalan kırmızı renkte, eczacılıkta kullanılan bir bitki, eşekkulağı (Symphytum)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
eşekkulağı — is., bit. b. Karakafes … Çağatay Osmanlı Sözlük
kafes — is., Ar. ḳafes 1) Hayvanlar için aralıklı tel, metal veya ağaç çubuklardan yapılmış taşınabilir bölme Kuş kafesi. 2) Vahşi hayvanlar için demir çubuklarla yapılmış taşınabilir bölme Aslan kafesi. 3) Çapraz çubuklarla ve aralıklı olarak yapılmış,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kara — 1. is. 1) En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı 2) sf. Bu renkte olan Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım. B. S. Erdoğan 3) Esmer 4) sf., mec. Kötü, uğursuz, sıkıntılı 5) mec. Yüz kızartıcı durum, leke 6) mec. İftira… … Çağatay Osmanlı Sözlük