- karakarga
- is., hay. b.
Kuzgun
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
karakarga
Look at other dictionaries:
kara — 1. is. 1) En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı 2) sf. Bu renkte olan Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım. B. S. Erdoğan 3) Esmer 4) sf., mec. Kötü, uğursuz, sıkıntılı 5) mec. Yüz kızartıcı durum, leke 6) mec. İftira… … Çağatay Osmanlı Sözlük
karga — 1. is., İt. carga 1) Bir şeyin asıl durumunu yitirerek baş aşağı olması 2) den. Yelkenleri toplama Birleşik Sözler karga tulumba Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller karga etmek 2. is., hay. b. Kargagillerden, kanatları geniş, tüyleri kara renkte,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kuzgun — is., hay. b. Ötücü kuşlar takımının kargagiller familyasından, Kuzey Amerika nın dağlık, fundalık yerlerinde bulunan, tüyleri siyah renkte olup mavi renkte parlayan bir kuş türü, karakarga (Corvus corax) Atasözlerinde, ya devlet başa, ya kuzgun… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kelâğ — (F.) [ غﻼﮐ ] karakarga, kuzgun … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
