- karakavuk
- is., -ğu, hlk.
Hindiba
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
hindiba — is., bit. b., Ar. hindibāˀ Birleşikgillerden, yaprakları haşlanarak salata gibi yenebilen birkaç yıllık otsu bir bitki, güneğik, karakavuk (Cichorium endivia) Birleşik Sözler karahindiba … Çağatay Osmanlı Sözlük
kara — 1. is. 1) En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı 2) sf. Bu renkte olan Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım. B. S. Erdoğan 3) Esmer 4) sf., mec. Kötü, uğursuz, sıkıntılı 5) mec. Yüz kızartıcı durum, leke 6) mec. İftira… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kavuk — is., ğu 1) Pamuktan yapılmış, üzerine sarık sarılan erkek başlığı Vezir kavuğu. 2) hlk. İçi boş şey 3) anat. İdrar torbası Birleşik Sözler dalkavuk karakavuk bektaşikavuğu sidik kavuğu Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller … Çağatay Osmanlı Sözlük