- karakeçi
- is., hay. b.
1) Sazana benzer bir tatlı su balığı (Barbus fluviatilis)2) Kıl keçisi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
karakeçi
Look at other dictionaries:
kara — 1. is. 1) En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı 2) sf. Bu renkte olan Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım. B. S. Erdoğan 3) Esmer 4) sf., mec. Kötü, uğursuz, sıkıntılı 5) mec. Yüz kızartıcı durum, leke 6) mec. İftira… … Çağatay Osmanlı Sözlük
keçi — is., hay. b. 1) Geviş getirenlerden, eti, sütü, derisi ve kılı için yetiştirilen, memeli dişi hayvan (Capra hircus) 2) sf., mec. İnatçı Birleşik Sözler keçiboynuzu keçi inadı keçi mantarı keçimemesi keçi postu keçisağan … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıl keçisi — is., hay. b. Vücut rengi beyazdan siyaha kadar değişmekle beraber en çok siyah renklisi görülen yerli bir keçi türü, karakeçi … Çağatay Osmanlı Sözlük
