- karakol gemisi
- is., den.
Kara sularında güvenliği sağlamak ve gözcülük yapmak için dolaşan küçük gemi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
karakol — is. 1) Güvenliği sağlamakla görevli kimselerin bulunduğu yapı O işleri bu saatte karakolda bulunan küçük memurlar bilmez. R. H. Karay 2) tar. Güvenliği sağlamak amacıyla dolaşan polis, jandarma veya asker topluluğu, kol, kulluk, devriye Birleşik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
gemi — is., den. Su üstünde yüzen, insan ve yük taşımaya yarayan büyük taşıt, sefine Yük gemisi. Savaş gemisi. Birleşik Sözler gemi adamı gemi aslanı gemi bozma gemi çıkışı gemi enkazı … Çağatay Osmanlı Sözlük
hücumbot — is., ask., Ar. hucūm + İng. boat Görevi saldırmak olan, torpidolarla donatılmış, keşif ve karakol görevlerini de yapan, çok hızlı, küçük savaş gemisi … Çağatay Osmanlı Sözlük
kırlangıç — is., cı, hay. b. 1) Kırlangıçgillerden, geniş gagalı, çatal kuyruklu, ince uzun kanatlı, küçük göçebe kuş (Hirundo) 2) tar. Osmanlı donanmasında yer alan, karakol ve keşif işlerinde kullanılan, yelkenli ve kürekli küçük bir tür savaş gemisi… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sahil devriyesi — is., den. Kıyılarda karakol görevi yapan küçük savaş gemisi … Çağatay Osmanlı Sözlük