- kaval kemiği
- is., anat.
Baldırda olan iki kemikten kalını, bacakkalemi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kaval — is., müz. Genellikle kamıştan yapılan, daha çok çobanların çaldığı, yumuşak sesli, üflemeli bir çalgı Yediği çilek ve çiğdem, ninnisi kaval ve bülbül, arkadaşı turna ve keklik imiş. R. H. Karay Birleşik Sözler kaval kemiği kaval tüfek … Çağatay Osmanlı Sözlük
kemik — is., ği, anat. 1) İnsanın ve omurgalı hayvanların çatısını oluşturan türlü biçimdeki sert organların genel adı Kemikten bir tahta gibi gıcırdayarak Nihat yerinden kalktı. P. Safa 2) sf. Bu sert organdan yapılmış Kemik tarak. Birleşik Sözler kemik … Çağatay Osmanlı Sözlük
bacakkalemi — is., anat. Kaval kemiği … Çağatay Osmanlı Sözlük
incik — is., ği, anat. 1) Baldır 2) hlk. Bazı bölgelerde diz, ayak bileği, baldır veya kaval kemikleri Birleşik Sözler incik boncuk incik kemiği incik yahnisi … Çağatay Osmanlı Sözlük