- kaz kafalı
- sf.
Anlayışsız, kavrayışsız, kafasız (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kafalı — sf. 1) Kafası olan 2) Kafası herhangi bir biçimde olan Çıkık kafalı. 3) mec. Bilgili, kavrayışlı ve anlayışlı Kafalı adam. Birleşik Sözler boş kafalı dar kafalı dibek kafalı dikkafalı … Çağatay Osmanlı Sözlük
kaz — is., hay. b. 1) Perde ayaklılardan, uzun, beyaz veya gri boyunlu, suda ve karada yaşayan, uçan, yabani veya evcil kuş (Anser) 2) sf., mec. Budala Birleşik Sözler kaz adımı kazayağı kazboku kaz kafalı kazkanadı deniz kazı … Çağatay Osmanlı Sözlük
kaz kafalılık — is., ğı Kaz kafalı olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
kafalılık — is., ğı Kafalı olma durumu Birleşik Sözler boş kafalılık dar kafalılık dikkafalılık eski kafalılık geri kafalılık kalın kafalılık … Çağatay Osmanlı Sözlük