Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kelime — is., Ar. kelime Anlamlı ses veya ses birliği, söz, sözcük Tayyare kelimesine alışan millet, uçak kelimesine de alışır. O. V. Kanık Birleşik Sözler kelime cambazı kelime hazinesi kelimeişehadet kelime kadrosu kelime karışıklığı … Çağatay Osmanlı Sözlük
sözcük türü — is., dbl. Kelime türü … Çağatay Osmanlı Sözlük
tür — is. 1) Çeşit, cins Yazı türleri. 2) biy. Ortak özellikleri olan bireylerin tamamı, cinslerin ayrıldığı bölüm, janr Aslan ve insan türleri. 3) fel. Kendi içinde bir birim olan ve üzerinde cins kavramının bulunduğu mantıksal kavram Parça bütünün,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağlaç — is., cı, dbl. Eş görevli kelimeleri veya önermeleri birbirine bağlayan kelime türü, rabıt, rabıt edatı: Ve, ya, veya, ya da birer bağlaçtır Birleşik Sözler bağlaç grubu bağlaç öbeği … Çağatay Osmanlı Sözlük
edat — is., dbl., Ar. edāt Tek başına anlamı olmayan, sonuna geldiği sözle cümledeki diğer kelimeler arasında ilişki kuran kelime türü, ilgeç: Ev gibi huzur köşesi olmaz. Çocuk sabaha karşı uyudu Birleşik Sözler edat grubu edat tümleci rabıt edatı … Çağatay Osmanlı Sözlük
sözcük — is., ğü Kelime Can ile ruh sözcükleri çoğu zaman, aynı anlamda kullanılıyor. A. Boysan Birleşik Sözler sözcük hazinesi sözcük türü sözcük vurgusu … Çağatay Osmanlı Sözlük
