- kenarortay
- is., mat.
1) Bir üçgende her tepeden karşı kenarın ortasına indirilen doğru parçası2) Bir dikdörtgenin karşılıklı iki kenar ortasını birleştiren doğru parçası
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kenar — is., Far. kenār 1) Bir şeyin, bir yerin bitiş kısmı veya yakını, kıyı, yaka O sırada karşı taraçadaki kadın elinde pirinç tası olduğu hâlde taraçanın kenarına kadar geldi. O. V. Kanık 2) Bir şeyi çevreleyen çizgi 3) Pervaz, çizgi, antika, baskı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ortay — sf., mat. 1) Bir düzlem şeklin aynı yöndeki paralel bütün kirişlerini eşit parçalara bölen (çizgi) 2) Bir uzayı, bir yüzeyi eşit iki parçaya bölen (düzlem, çizgi) Birleşik Sözler açıortay kenarortay … Çağatay Osmanlı Sözlük
HATT-I VÂSIT — Geo: Kenarortay. Üçgenin köşelerinin her birini karşı kenarın orta noktasına birleştiren doğru parçaları … Yeni Lügat Türkçe Sözlük