- Kervankıran
- is., öz., gök b., Far. kārbān + T. kıran
Çoban Yıldızı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Kervankıran
Look at other dictionaries:
Çoban Yıldızı — is., öz., gök b. Merkür den sonra güneşe en yakın gezegen, Akşam Yıldızı, Çolpan, Çulpan, Kervankıran, Kervan Yıldızı, Venüs, Zühre … Çağatay Osmanlı Sözlük
kervan — is., esk., Far. kārbān 1) Uzak yerlere yolcu ve ticaret eşyası taşıyan yük hayvanı katarı Aşağı doğru inen kervan yavaş yavaş söğütlüğe kadar geldi. F. R. Atay 2) mec. Toplu olarak birbiri ardınca gelen şeyler Kervana karışmalı, ne gerisinde… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıran — 1. sf. 1) Kırma işini yapan (kimse) Taş kıran işçiler. 2) is. Bir topluluğun ve özellikle hayvanların büyük bir bölümünü yok eden hastalık veya başka neden, ölet, afet Kıranları ve zelzeleleri, feyezanları ve harpleri görmüşlerdir. S. F.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
