- kılkıran
- is., tıp
Saçkıran
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kılkıran
Look at other dictionaries:
kıl — is. 1) Bazı hayvanların derisinde, insan vücudunun belli yerlerinde çıkan, üst deri ürünü olan ipliksi uzantı 2) Keçi tüyü 3) sf. Keçi tüyünden yapılmış veya dokunmuş olan Kıl kilim. Sana kız mı verirler / Kıl şalvar giymeyincek. H. Türküsü 4) sf … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıran — 1. sf. 1) Kırma işini yapan (kimse) Taş kıran işçiler. 2) is. Bir topluluğun ve özellikle hayvanların büyük bir bölümünü yok eden hastalık veya başka neden, ölet, afet Kıranları ve zelzeleleri, feyezanları ve harpleri görmüşlerdir. S. F.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
saçkıran — is., tıp Bir mantarın oluşturduğu, saçları döken bir deri hastalığı, kılkıran … Çağatay Osmanlı Sözlük
