- kış dönemi
- is.
Kış mevsimi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kış dönemi
Look at other dictionaries:
kış — 1. is. 1) Kuzey yarım kürede 22 Aralık 21 Mart tarihleri arasındaki zaman dilimi, sonbaharla ilkbahar arasındaki soğuk mevsim Kıştı. Yerler iki karış kar tutmuştu. T. Buğra 2) mec. Çok soğuk hava Birleşik Sözler kış dönemi kış dönencesi kış günü… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kış uykusu — is. 1) Soğuk ve kurak mevsimlere karşı koyabilmek için canlı varlıkların yapısında görülen olayların bütünü 2) Ilıman ve soğuk bölgelerde, özellikle yapraklarını döken ağaçlarda ham ve ongun besi suyu dolaşımının tamamen veya kısmen durması 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
dönem — is. 1) Belli özellikleri olan zaman parçası, devre, devir, periyot Otuz yedi yaş bana bitmez tükenmez bir dönem gibi geldi. H. E. Adıvar 2) Bir çağ içinde belli özellikleri olan sınırlı süre Meşrutiyet dönemi. 3) Yasama meclisinin iki seçilişi… … Çağatay Osmanlı Sözlük
erbain — is., esk., Ar. erbaˁ īn Rumi takvimde 22 Aralıktan 31 Ocak gününe kadar süren kırk günlük kış dönemi … Çağatay Osmanlı Sözlük
hamsin — is., hlk., Ar. ḫamsīn Erbainden sonra gelen, 31 Ocakta başlayan elli günlük kış dönemi … Çağatay Osmanlı Sözlük
mevsim — is., Ar. mevsim 1) Yılın, güneşten ısı, ışık alma süresi ve dolayısıyla iklim şartları bakımından farklılık gösteren dört bölümünden her biri, sezon Bütün bir mevsim vur patlasın çal oynasın, eğlenildi. S. F. Abasıyanık 2) Bazı atmosfer… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yaz — is. Kuzey yarım kürede 21 Haziran 23 Eylül tarihleri arasındaki zaman dilimi, ilkbaharla sonbahar arasındaki sıcak mevsim Çok sıcak bir yaz gecesiydi. Y. K. Karaosmanoğlu Birleşik Sözler yaz dönemi yaz dönencesi yaz helvası yaz kış yaz okulu … Çağatay Osmanlı Sözlük
