- kızıl yel
- is., hlk.
Güneyden esen rüzgâr
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yel — is. 1) Havanın yer değiştirmesinden oluşan esinti, rüzgâr 2) hlk. Romatizma ağrısı 3) hlk. Kalın bağırsaktaki gaz Birleşik Sözler yel değirmeni yelkesen yelkıran yelkovan yelölçer yel yepelek … Çağatay Osmanlı Sözlük
kızıl — is. 1) Parlak kırmızı renk 2) sf. Bu renkte olan Sular sarardı... Yüzün perde perde solmakta / Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta. A. Haşim 3) sf., mec. Aşırı derecede olan Softalar arasında kızıl bir kavga kopmuştu. F. R. Atay 4) mec.… … Çağatay Osmanlı Sözlük