- kibar düşkünü
- is.
Varlığını, saygınlığını yitirmiş kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kibar — sf., Ar. kibār 1) Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan (kimse) İşte senin bu kibar, bu efendi hâllerine bayılıyorum. Y. Z. Ortaç 2) Seçkin, değerli Fazla bolluk da görmemiş bir ailenin kibar eşyaları sessiz bir şekilde âdeta hitap … Çağatay Osmanlı Sözlük
düşkün — sf. 1) Bir şeye kendini aşırı vermiş olan, çok bağlı, meraklı, tutkun Onlar kadar birbirine düşkün, birbirine uymuş bir çift daha ömrümde görmedim desem yeri vardır. H. E. Adıvar 2) Geçim sıkıntısına düşmüş Eski arkadaşının düşkün bulunduğu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kibarlık — is., ğı 1) Kibar olma durumu, incelik Nerede kibarlık ararsak orada bayağılığa rastlarız. A. Ş. Hisar 2) Kibar bir insana yakışacak biçimdeki söz veya davranış Ne imiş derdi diye sormamak kibarlığını içi içini yemesine rağmen gösterdi. T. Buğra… … Çağatay Osmanlı Sözlük