- kibarzade
- is., esk., Ar. kibār + Far. zāde
Soylu bir aileden gelme, kibar çocuğu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kibarzade
Look at other dictionaries:
kibar — sf., Ar. kibār 1) Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan (kimse) İşte senin bu kibar, bu efendi hâllerine bayılıyorum. Y. Z. Ortaç 2) Seçkin, değerli Fazla bolluk da görmemiş bir ailenin kibar eşyaları sessiz bir şekilde âdeta hitap … Çağatay Osmanlı Sözlük
zade — is., esk., Far. zāde 1) Oğul, evlat Şimdi bilmem ne zade namı altında, İstanbul un en büyük zenginlerinden biriydi. Ö. Seyfettin 2) sf. Doğmuş Birleşik Sözler amcazade asilzade bendezade beyzade dayızade … Çağatay Osmanlı Sözlük
