kibrit — is., Ar. kibrīt 1) Bir ucu sürtünme sonucu yanabilecek birleşimde olan küçük tahta veya karton parçası Arada bir parlayıp sönen kibrit ışıklarında bağıra bağıra sövüp sayan erkekler... R. N. Güntekin 2) İçinde bu parçaları bulunduran küçük kutu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
su — 1. is., yu Sutaşı 2. is., yu 1) Hidrojenle oksijenden oluşan, sıvı durumunda bulunan, renksiz, kokusuz, tatsız madde, ab Dere suyu tekmil çamur. Halk kuyu suyu içmek mecburiyetinde... R. N. Güntekin 2) Bu sıvıdan oluşan kitle, deniz, akarsu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kezzap — is., bı, hlk., Far. tīz + āb Nitrik asit O gece, elimde mektebin kâğıdı, aramadığım ne kibrit suyu kaldı ne kezzap. F. R. Atay … Çağatay Osmanlı Sözlük