- kimi vakit
- zf.
Ara sıra
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kimi vakit
Look at other dictionaries:
vakit — is., kti, Ar. vaḳt 1) Zaman Mevsim mütehayyil, vakit akşamdı Bebek te. Y. K. Beyatlı 2) Bir işe ayrılmış veya bir iş için alışılmış saatler Yemek vakti. Şimdi bunun vakti değil. 3) Çağ Vaktin bilginleri. 4) Belirlenmiş olan zaman Kâhya vakit… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kimi — zm. 1) Birtakımı, bazısı, kimisi Kimi su çeker, kimi sebze ayıklar, kimi yufka açar, çamaşır yıkar... N. Cumalı 2) sf. Bazı (canlı varlıklar için) Kimi çocuklar. Birleşik Sözler kimi vakit kimi zaman Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller kimi köprü… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ara sıra — zf. Seyrek olarak, zaman zaman, arada bir, arada sırada, bazen, bazı bazı, kimi vakit, kimi zaman Harabeyi dolaşırken ara sıra perişan kalabalıklara rast geliyoruz. F. R. Atay Birleşik Sözler arada sırada … Çağatay Osmanlı Sözlük
gâh — zf., esk., Far. gāh Bazen, kimi vakit, bazı bazı, kâh … Çağatay Osmanlı Sözlük
kâh — zf., Far. gāh Bazen, kimi vakit, bazı bazı, gâh İstanbul bu yüzden kâh gazsız, kâh elektriksiz ve kâh kömürsüz kalabilir. B. Felek … Çağatay Osmanlı Sözlük
zaman — is., Ar. zamān 1) Bir işin, bir oluşun içinde geçtiği, geçeceği veya geçmekte olduğu süre, vakit Zaman geçtikçe hafifleyecek yerde, daha ziyade ağırlaşan bir vicdan azabı duyarım. Ö. Seyfettin 2) Bu sürenin belirli bir parçası, vakit Efendiler,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
