- kireççil
- sf., bit. b.
Kireçli topraktan hoşlanan, kireçli toprakta yetişen (bitki), kireçyeren karşıtı
Yonca kireççil bitkilerdendir.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Yonca kireççil bitkilerdendir.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kireçyeren — sf., bit. b. Kireçli topraktan hoşlanmayan, kireçli toprakta yetişmeyen, kireççil karşıtı … Çağatay Osmanlı Sözlük