- kitap kurdu
- is.
1) Kitapları yiyerek zarar veren bir böcek2) mec. Çok kitap okuyan, toplayan ve kitaplarla uğraşan kimse
Kısa öyküler yazdığını söylemişti ya, kitap kurdu geçinen ben, adını işitmemişim.
- S. İleri
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Kısa öyküler yazdığını söylemişti ya, kitap kurdu geçinen ben, adını işitmemişim.
- S. İleriÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kitap — is., bı, Ar. kitāb 1) Ciltli ve ciltsiz olarak bir araya getirilmiş, basılı veya yazılı kâğıt yaprakların bütünü Ona son olarak rüya için kitaptaki tabiri aramanın abes olduğunu söylediğimi hatırlıyorum. A. Ş. Hisar 2) Herhangi bir konuda… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kurt — 1. is., du, hay. b. 1) Yumuşak vücutlu, uzun gövdeli, omurgasız, bacaksız, ayaksız veya çok ilkel ayaklı küçük hayvan 2) Bazı böceklere veya bazı böcek kurtçuklarına verilen ad Birleşik Sözler kurtayağı kurtbağrı kurt baklası kurt bilimi kurt… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yaprak — is., ğı, bit. b. 1) Bitkilerde solunum, karbon özümlenmesi, terleme vb. olayların oluştuğu, çoğu klorofilli, yeşil ve türlü biçimdeki bölümler Dökülmüş yapraklar, bozulmuş bağlar / Bülbülün konduğu dallar perişan. Karacaoğlan 2) bit. b. Sarma… … Çağatay Osmanlı Sözlük