koca yemiş

koca yemiş
is., bit. b.
1) Fundagillerden, 3-6 m yükseklikte, çiçekleri beyaz veya pembe, kışın yapraklarını dökmeyen, odunu sert olduğundan kolay işlenemeyen ve kömür yapımında kullanılan bir ağaççık, sandal ağacı (Arbutus uneda)
2) Bu ağacın 1-2 cm çapında, kırmızı renkli meyvesi

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • koca — 1. is. Bir kadının evlenmiş olduğu erkek, eş, zevç Koca işinden çıktıktan sonra, borç boğazı aştı. R. N. Güntekin Birleşik Sözler kara koca karı koca Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller koca bulmak kocaya gitmek kocaya kaçmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • yemiş — is. 1) Bitkilerde, döllenme sonunda çiçeği meyve yapraklarından oluşan ve tohumu taşıyan organ, meyve Ben biraz zeytin, biraz salata, biraz patates, biraz da yemişle doyarım. B. Felek 2) hlk. İncir Birleşik Sözler karayemiş koca yemiş kuru yemiş… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • fundagiller — is., ç., bit. b. Fundalar takımından, bayağı funda veya süpürge çalısı, açelya, yaban mersini, koca yemiş gibi çoğu her zaman yeşil birçok çalı ve ağaççığı içine alan bir bitki familyası …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • sandal ağacı — is., bit. b. Koca yemiş …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”