- koç burunlu
- sf.
Burnu alnıyla aynı doğrultuda ve kemerli olan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
koç burunlu
Look at other dictionaries:
burunlu — sf. 1) Herhangi bir biçimde burnu olan Dördü de birbirine benzeyen zayıf, kanca burunlu çocuklardı. H. Taner 2) Çıkıntısı olan 3) mec. Kendini beğenmiş, kibirli Birleşik Sözler koç burunlu susak burunlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
koç — 1. is., sp., İng. coach Çalıştırıcı 2. 1) Damızlık erkek koyun 2) mec. Sağlıklı, gürbüz genç erkek Birleşik Sözler koçbaşı koçboynuzu koç burunlu koç katımı koç yiğit … Çağatay Osmanlı Sözlük
