- konut belgesi
- is.
Yurttaşların bazı resmî işlerini yürütürken gerekli olan, oturdukları yerin muhtarından aldıkları belge, ikametgâh kâğıdı, ikametgâh ilmühaberi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
konut — 1. is. İnsanların içinde yaşadıkları ev, apartman vb. yer, mesken, ikametgâh Kimsenin konutuna dokunulamaz. Anayasa Birleşik Sözler konut belgesi konut dokunulmazlığı konut fonu konut kredisi prefabrik konut … Çağatay Osmanlı Sözlük
belge — is. Bir gerçeğe tanıklık eden yazı, fotoğraf, resim, film vb. vesika, doküman Mahkemenin elinde bu iddiaları yalanlayacak bir belge yoktu. T. Buğra Birleşik Sözler aklama belgesi çağrı belgesi çalışma belgesi çıkış belgesi gönderme belges … Çağatay Osmanlı Sözlük
ikametgâh ilmühaberi — is. Konut belgesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
ikametgâh kâğıdı — is. Konut belgesi … Çağatay Osmanlı Sözlük