- koyu kahverengi
- is.
1) Karaya yakın kahverengi, kahverenginin bir ton koyusu2) sf. Bu renkte olan (at)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
koyu kahverengi
Look at other dictionaries:
koyu — sf. 1) Yoğunluğundan dolayı güç akan, sulu karşıtı Koyu pekmez. Koyu süt. 2) Rengi açık olmayan, daha belirgin, açık karşıtı Oturduğu yerden Boğaziçi nin koyu mavi gecesinde bir balıkçı kayığı kayıp gidiyordu. H. E. Adıvar 3) bl. Yazı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kahverengi — is., yi 1) Kavrulmuş kahvenin rengi 2) sf. Bu renkte olan Kahverengi çanta. Birleşik Sözler açık kahverengi koyu kahverengi sütlü kahverengi … Çağatay Osmanlı Sözlük
renk — is., gi, Far. reng 1) Cisimler tarafından yansılanan ışığın gözde oluşturduğu duyum Birisi sütsüz çikolata renginde, uzun boylu, geniş omuzlu, Amerikan boksörlerine benziyordu. A. Gündüz 2) mec. Nitelik İşin rengi değişti. Birleşik Sözler renk… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağbenek — is., ği, bit. b. 1) Ağ görünüşünde olan, arpa yapraklarına yerleşerek oldukça önemli zararlara yol açan, açık veya koyu kahverengi asklı mantar 2) Bu mantarın yol açtığı ekin hastalığı … Çağatay Osmanlı Sözlük
lohusa otu — is., bit. b. İki çeneklilerden, çiçekleri koyu kahverengi ve pis kokulu, tırmanıcı bir bitki, kabakulak otu, karaasma, kurtluca, zeravent (Aristolochia) … Çağatay Osmanlı Sözlük
mantolu — sf. Mantosu olan Daha çok küçükken akranlarımla oynarken, koyu kahverengi mantolu kadınları birden annem sanırdım. N. Cumalı … Çağatay Osmanlı Sözlük
puhu — is., hay. b. Baykuşgillerden, orman, dağ ve kayalıklarda yaşayan, uzunluğu 65 cm, sırtı koyu kahverengi bir kuş türü (Bubo bubo) … Çağatay Osmanlı Sözlük
su samuru — is., hay. b. Sansargillerden, tüyleri koyu kahverengi, iyi yüzen, kürkü beğenilen, küçük bir tür hayvan, lutr (Lutra) … Çağatay Osmanlı Sözlük
açık — sf., ğı 1) Açılmış, kapalı olmayan, kapalı karşıtı Açık pencerenin önünde denize karşı saatlerce dertleştik. R. N. Güntekin 2) Engelsiz Açık yol. 3) Örtüsüz, çıplak Açık baş. 4) Boş Kâğıtta açık yer kalmadı. 5) Görevlisi olmayan, boş (iş, görev) … Çağatay Osmanlı Sözlük
