- koyun mantarı
- is., bit. b.
Bir çeşit mantar, koyungöbeği
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
koyun mantarı
Look at other dictionaries:
koyun — 1. is., ynu 1) Kollar arası, kucak Ninem bizde bulunduğu zamanlar onun koynundan başka bir yerde yattığımı hiç bilmem. Y. K. Karaosmanoğlu 2) Göğüsle giysi arası Kesesini koynunda taşır. 3) mec. Koruyucu, şefkatli çevre Hepimiz bu yurdun koynunda … Çağatay Osmanlı Sözlük
mantar — is., bit. b., Rum. 1) Mantarlardan, içinde zehirlileri de bulunan, silindir bir gövde ve üst tarafı şapka biçiminde olan ilkel bitkilerin genel adı (Fungi) Çayır mantarı. 2) Esnek ve sudan hafif olduğundan şişe tapası, cankurtaran simidi,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
koyungöbeği — is., bit. b. Koyun mantarı … Çağatay Osmanlı Sözlük
kurt — 1. is., du, hay. b. 1) Yumuşak vücutlu, uzun gövdeli, omurgasız, bacaksız, ayaksız veya çok ilkel ayaklı küçük hayvan 2) Bazı böceklere veya bazı böcek kurtçuklarına verilen ad Birleşik Sözler kurtayağı kurtbağrı kurt baklası kurt bilimi kurt… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kuzu — is. 1) Koyun yavrusu Belki beş kuzunun derisinden yapılmış, siyah bir kalpak. Ö. Seyfettin 2) Bir meyve ve sebzeye bitişik olan küçük meyve veya sebze 3) sf. Kuzu etinden yapılmış olan (yiyecek) Birleşik Sözler kuzu dişi kuzu eti kuzugöbeği kuzu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
