- köken belgesi
- is., tic.
Bir malın hangi ülkeden getirildiğini gösteren belge, menşe şehadetnamesi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
köken — is. 1) Bir şeyin çıktığı, dayandığı temel, biçim, neden veya yer, menşe Yazının kökeni resimdir. 2) Soy, asıl 3) tic. Bir malın üretildiği veya yapıldığı, alındığı, getirildiği yer, menşe, orijin 4) hlk. Kavun, karpuz, kabak vb. bitkilerin toprak … Çağatay Osmanlı Sözlük
belge — is. Bir gerçeğe tanıklık eden yazı, fotoğraf, resim, film vb. vesika, doküman Mahkemenin elinde bu iddiaları yalanlayacak bir belge yoktu. T. Buğra Birleşik Sözler aklama belgesi çağrı belgesi çalışma belgesi çıkış belgesi gönderme belges … Çağatay Osmanlı Sözlük
menşe şehadetnamesi — is., tic., esk. Köken belgesi … Çağatay Osmanlı Sözlük