- köklü aile
- is.
Eskiden beri bilinen ve iyi tanınan aile
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
köklü aile
Look at other dictionaries:
aile — is., top. b., Ar. ˁaˀile 1) Evlilik ve kan bağına dayanan, karı, koca, çocuklar, kardeşler arasındaki ilişkilerin oluşturduğu toplum içindeki en küçük birlik 2) top. b. Karı, koca ve çocuklardan oluşan topluluk En büyük cevizin altını kalabalıkça … Çağatay Osmanlı Sözlük
köklü — sf. 1) Kökü olan 2) mec. Kökleşmiş, iyi yerleşmiş, kalıcı olan, esaslı 3) mec. Soylu, soyu sopu belli, iyi tanınan Birleşik Sözler köklü aile … Çağatay Osmanlı Sözlük
kibar — sf., Ar. kibār 1) Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan (kimse) İşte senin bu kibar, bu efendi hâllerine bayılıyorum. Y. Z. Ortaç 2) Seçkin, değerli Fazla bolluk da görmemiş bir ailenin kibar eşyaları sessiz bir şekilde âdeta hitap … Çağatay Osmanlı Sözlük
