- kötü huylu
- sf.
Kötücül
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kötü huylu
Look at other dictionaries:
kötü — sf. 1) İstenilen, beğenilen nitelikte olmayan, hoşa gitmeyen, fena, iyi karşıtı Kötü bir kalem. 2) Zararlı, tehlikeli Kötü adam. 3) Korku, endişe veren Yabancının bu kötü kasdına yalnız azmimizle karşı koyduk. R. E. Ünaydın 4) Kaba ve kırıcı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
huylu — sf. 1) Herhangi bir huyu olan Oğlum benden daha iyi huylu, daha ciddi olsun. R. H. Karay 2) İşkilli, kuşkulu 3) Ürkek, sinirli (binek hayvanı) Bu at huyludur. Birleşik Sözler iyi huylu kötü huylu Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller huylu huyundan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
domuzdan toklu çıkmaz — kötü huylu kimsenin çocuğu melek huylu olmaz anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
huyu batsın (veya batasıca) — kötü huylu kişiye bu kötü huyu yok olsun anlamında kullanılan bir ilenme sözü … Çağatay Osmanlı Sözlük
KECHULK — Kötü huylu kimse. Huyu kötü olan kişi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kırt kişi — kötü huylu ve plnti adam I, 342 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
kırtlamak — kötü huylu saymak, yarayı iyi etmek III, 445bkz: kartamak, kartanmak … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
KUZA'MELE — Kötü huylu, kısa boylu kadın. * Şey … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SEZASE — Kötü huylu ve yaramaz dirlikli olmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BED-HU(Y) — f. Huysuz. Bed huylu, kötü huylu. * Kötü huy … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
