- kuru iftira
- is.
Gerçekle hiçbir ilişiği, hiçbir dayanağı olmayan iftira
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kuru — sf. 1) Suyu, nemi olmayan, yaş ve nemli karşıtı Yanakları kuruydu fakat gözleri tamamıyla siyah yaştı. H. E. Adıvar 2) Yağış almayan veya üzerinde bitki olmayan Kuru çöl. Kuru tepeler. 3) Daha sonra kullanılmak için kurutulmuş, taze ve yeşil… … Çağatay Osmanlı Sözlük
iftira — is., Ar. iftirāˀ Bir kimseye kasıtlı ve asılsız suç yükleme, kara çalma, bühtan Kim bilir sizi de buraya hangi iftira ile tıktılar? H. Taner Birleşik Sözler kuru iftira Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller iftira etmek iftira atmak iftira çalmak… … Çağatay Osmanlı Sözlük
Allah kuru iftiradan saklasın — bir suçlama karşısında bunun iftira olduğunu anlatmak için söylenen bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
kara — 1. is. 1) En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı 2) sf. Bu renkte olan Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım. B. S. Erdoğan 3) Esmer 4) sf., mec. Kötü, uğursuz, sıkıntılı 5) mec. Yüz kızartıcı durum, leke 6) mec. İftira… … Çağatay Osmanlı Sözlük