- Kuzey Kutbu
- is., öz., coğ.
İki kutuptan Ekvator'un kuzey tarafında yer alan kutup bölgesi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Kuzey Kutbu
Look at other dictionaries:
kuzey — is. 1) Sağını doğuya, solunu batıya veren kimsenin tam karşısına düşen yön, dört ana yönden biri, şimal, güney karşıtı 2) Bulunduğu noktaya göre kuzeyde kalan yer Zonguldak Ankara nın kuzeyindedir. 3) den. Yıldız Birleşik Sözler kuzeybatı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kuzey küre — is., coğ. Kuzey Kutbu ndan Ekvator a kadar olan bölge … Çağatay Osmanlı Sözlük
KUTB-U ŞİMALÎ — Kuzey kutbu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
arktik — sf., ği, coğ., Fr. arctique Kuzey Kutbu yla ilgili, Kuzey Kutbu yakınında olan Arktik kuşak … Çağatay Osmanlı Sözlük
kutup — is., tbu, Ar. ḳuṭb 1) Yer yuvarlağının, Ekvator dan en uzak olan yer ekseninin geçtiği varsayılan iki noktasından her biri Kutuplara gitmeği bile çok düşündüm. P. Safa 2) mec. Birbiriyle karşıt olan şeylerden her biri Çalışanlarla çalıştıranları… … Çağatay Osmanlı Sözlük
Altıkardeş — is., öz., gök b. Kuzey Kutbu yönünde, Büyükayı nın karşısında bulunan takımyıldız, Zatülkürsi … Çağatay Osmanlı Sözlük
Eskimo — is., öz. 1) Kuzey Kutbu nda yaşayan toplulukların adı 2) Bu topluluktan olan kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
Küçükayı — is., öz., gök b. Göğün Kuzey Kutbu bölgesinde, Büyükayı nın tersi durumda bir takımyıldız, Dübbüasgar … Çağatay Osmanlı Sözlük
pufla — is., hay. b. 1) Perde ayaklılardan, Kuzey Kutbu na yakın yerlerde, İskandinavya kıyılarında yaşayan, ince ve yumuşak tüyleri için avlanan bir kuş (Somateria) 2) sf. Bu kuşun tüyleriyle doldurulmuş Tek atlı arabasının pufla ipek şiltesine uzanmış … Çağatay Osmanlı Sözlük
Ren geyiği — is., hay. b. Geyikgillerden Kuzey Kutbu na yakın soğuk bölgelerde koşum hayvanı olarak kullanılan ve etinden, sütünden, derisinden de yararlanılan evcil bir memeli türü (Flangifer tarandus) … Çağatay Osmanlı Sözlük
