- minare kırması
- sf.
Çok uzun boylu (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
minare — is., mim., Ar. menāre Namaz vaktinin geldiğini bildirmek için camide müezzinin ezan okuduğu, sala verdiği, şerefesi olan, çoğunlukla taştan, yüksek ve ince yapı Sokak kapısını çalarken, minarede akşam ezanı okunuyordu. Y. Z. Ortaç Birleşik Sözler … Çağatay Osmanlı Sözlük
kırma — is. 1) Kırmak işi 2) Kumaşın katlanmasıyla yapılan giysi süsü, pili 3) Kırılmış veya dövülmüş tahıl Buğday kırması. 4) Basılı kâğıtları forma durumuna getirmek için belli yerlerinden bükme ve katlama işi 5) sf. Ortasından kırılarak doldurulan… … Çağatay Osmanlı Sözlük