- asker kaçağı
- is., ask.
Askerlik ödevini yapmamak için asker ocağından ayrılan veya oraya gitmekten kaçan kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
asker kaçağı
Look at other dictionaries:
asker — is., Ar. ˁasker 1) Orduda görev yapan erden generale kadar herkes 2) Askerlik görevi veya ödevi Askere gitmek. Askerden dönmek. 3) Er 4) sf. Topluluk düzenine saygısı olan, disiplinli Asker adam. 5) sf. Yurdun korunması yolunda iyi dövüşmesini… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kaçak — sf., ğı 1) Bağlı bulunduğu yerden veya yasadan kaçan, uzaklaşan Vapurda bir de kaçak Rus ailesi var. A. Gündüz 2) Yasaca yapılması yasak olan veya yapılması için gerekli izin alınmayan Kaçak kat. 3) Yasaca belirtilmiş gerekli gümrük ve vergileri… … Çağatay Osmanlı Sözlük
arslanın adı çıkmış, çakallar baş keser — haksızlığı veya kötülüğü yapan kişi yerine bu konuda adı ön plana çıkan kişiler anlamında kullanılan bir söz Öyle ya kardaşlar her yanımız asker kaçağı dolu, arslanın adı çıkmış, çakallar baş keser, denilmiş. K. Tahir … Çağatay Osmanlı Sözlük
RAFIZA — Şii fırkalarından bir tâife. Hak mezhepten ayrılmış, namazsız, itikadı bozuk kimse. * Asker kaçağı güruhu. * Düstur, akide ve nizam kabul edilen esaslardan ayrılanlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
