- müfsit
- sf., -di, esk., Ar. mufsid
Arabozan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
arabozan — sf. İki kişinin arasındaki dostluğu veya geçimi bozan (kimse), ara bozucu, fesatçı, fitçi, münafık, müfsit, müzevir, ordubozan … Çağatay Osmanlı Sözlük
fasit — sf., esk., Ar. fāsid 1) Kötü, bozuk Fasit fikir. 2) Ara bozucu, fesat çıkaran, müfsit Fasit adam. Birleşik Sözler fasit daire Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller fasit olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
karıştırıcı — is. 1) İki veya daha çok maddeyi birbiri içinde dağıtmaya, karıştırmaya yarayan araçların genel adı 2) tek. Çeşitli besin maddelerini karıştırma ve çarpma işinde kullanılan araç veya alet 3) sf., mec. Ortalığı birbirine katan, fitneci, müfsit … Çağatay Osmanlı Sözlük