- müteselsil kefil
- is., huk.
Borcun yerine getirilmesinde aynen borçlu gibi borcun ödenmesini üstlenen kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kefil — is., Ar. kefīl Borcunu ödemeyenin veya verdiği sözü yerine getirmeyenin bütün sorumluluğunu üzerine alan kimse Her hâllerine ben kefilim diyordu. H. R. Gürpınar Birleşik Sözler müteselsil kefil Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller kefil göstermek… … Çağatay Osmanlı Sözlük
müteselsil — sf., esk., Ar. muteselsil Zincirleme Birleşik Sözler müteselsil borç müteselsil kefil … Çağatay Osmanlı Sözlük