- nüfus kalemi
- is., esk.
Nüfus memurluğu
Ancak başkası daha önce bu adı almış olduğundan, nüfus kaleminde başına bir de öz koydular.
- M. Ş. Esendal
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Ancak başkası daha önce bu adı almış olduğundan, nüfus kaleminde başına bir de öz koydular.
- M. Ş. EsendalÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
nüfus — is., Ar. nufūs 1) Kişi Burada beş nüfus var. 2) Bir ülkede, bir bölgede, bir evde belirli bir anda yaşayanların oluşturduğu toplam sayı Nüfus sayımı. Nüfusu çoğalmak. 3) Ortak bir özellik gösteren kimselerin bütünü Tarım nüfusu. Gecekondu nüfusu … Çağatay Osmanlı Sözlük
kalem — is., Ar. ḳalem 1) Yazma, çizme vb. işlerde kullanılan çeşitli biçimlerde araç Kâğıt, kalem, mürekkep, hepsi masanın üstündedir. F. R. Atay 2) Resmî kuruluşlarda yazı işlerinin görüldüğü yer Bütün bizim kalem böyle, geçen gün de Sıtkı Efendi o kör … Çağatay Osmanlı Sözlük