- odun özü
- is., bit. b.
Bitkiye destek olan, besi suyunu taşıyan, odunda bulunan katı maddelerden her biri
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
odun özü
Look at other dictionaries:
odun — is. 1) Yakılmak için kesilmiş, parçalanmış ağaç Sobada çıralar hemen alev almış, odunları da tutuşturmuştu. T. Buğra 2) sf., mec. Anlayışsız ve kaba (kimse) Birleşik Sözler odun bilimi odun kömürü odun özü odun sobası dış odun … Çağatay Osmanlı Sözlük
öz — 1. is., fel. 1) Bir kimsenin benliği, kendi manevi varlığı, iç, nefis, derun, varoluş karşıtı Özünü bir yerde bırakıp sadece kalıbını gezdirmişti. H. Taner 2) Kendine, kendi kendini anlamlarında birleşik kelimeler türeten bir söz Öz eleştiri, öz… … Çağatay Osmanlı Sözlük
odunlaşma — is., bit. b. 1) Bazı bitki hücrelerinde odun özü denilen bir kimyasal madde alarak odunsu bir duruma girmeleri olayı 2) mec. Kabalaşma … Çağatay Osmanlı Sözlük
daşımaq — f. 1. Bir yerdən başqa bir yerə aparmaq, nəql etmək. Yük daşımaq. Yeşikləri daşımaq. Daş daşımaq. – Ahıl ilə daş daşı, cahıl ilə bal yemə. (Məsəl). Zəhmət bədən üçün lazımdır. Hər kəs daş daşımağı, odun yarmağı özünə layiq bilmirsə, gəzsin, seyr… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəs — 1. əd. <fars.> 1. Yetər, kafi, kifayət. İş apar, baş gedərsə, qoy getsin; Ad qalır bəs deyilmi millət ilə. M. Ə. S.. Bəs demək – kifayətlənmək, gözü doymaq. Bəs ki köhn. – 1) olduqca çox. Əqlin aparıb bəs ki baxır gündə qaraya. M. Ə. Sabir; … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəsik — 1. sif. Kəsilmiş halda olan, iti bir şeylə kəsilib yaralanmış, cızılmış. Kəsik üz. Kəsik dəri. – Şaxta kəsik yerə daha bərk təsir edir. M. C.. 2. sif. Kəsilmiş, kəsilib götürülmüş, kəsilib atılmış. Kəsik barmaq (bilək). – Kəsik baş söyləməz.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yığın — is. 1. Koma, qalaq, topa; yığıntı halında olan şey. Ot yığını. Saman yığını. Şey yığını. Odun yığını. – Sarxan özü sağ tərəfdəki torpaq yığınının arxasında uzandı. M. Hüs.. 2. Bax yığım. 3. Kütlə, izdiham, qələbəlik, bir yerə toplanıb yığılmış… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
