- organik kimya
- is., kim.
Karbon birleşiklerinin incelenmesini konu alan kimya bölümü, uzvi kimya
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
organik kimya
Look at other dictionaries:
kimya — is., Ar. kīmyāˀ 1) Maddelerin temel yapılarını, birleşimlerini, dönüşümlerini, çözümleme, birleşim ve üretim yöntemlerini inceleyen bilim 2) mec. Üstün özellikler taşıyan çok değerli şey Emniyetlerini kazanmak için bu esrar bir kimya gibi gizli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
organik — sf., ği, Fr. organique 1) Organlarla ilgili, uzvi 2) mec. Bir görevi yerine getirmekle yükümlü kuruluşla ilgili olan Ne ki organik bütünlüğü ve büyüklüğü kalmamıştı. S. Ayverdi 3) mec. Canlı, güçlü (ilişki) Yaşadığı dünyada gerçekliklerle olan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
uzvi kimya — is., kim. Organik kimya … Çağatay Osmanlı Sözlük
karbonhidrat — is., kim. Yağ, yumurta akı vb. maddelerin yanı sıra, insan ve hayvanların organik besinlerinden en önemlisi olan organik kimya bileşiklerinin genel adı … Çağatay Osmanlı Sözlük
organikçi — is., kim. Organik kimya uzmanı … Çağatay Osmanlı Sözlük
inorganik — sf., ği, Fr. inorganique 1) Cansız olan Mineraller inorganik maddelerdir. 2) kim. Organik olmayan, anorganik 3) is., biy. Hücrelerin cansız bölümleri 4) is., tıp Organlardaki bozukluktan ileri gelmeyen hastalık Birleşik Sözler inorganik kimya… … Çağatay Osmanlı Sözlük
uzvi — sf., esk., Ar. ˁużvī Organik Birleşik Sözler uzvi kimya … Çağatay Osmanlı Sözlük
