- organik kütle
- is., jeol.
Birleşimindeki ögelerin büyük ve belirgin bölümü canlı varlıklardan oluşan kayaç
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
organik kütle
Look at other dictionaries:
organik — sf., ği, Fr. organique 1) Organlarla ilgili, uzvi 2) mec. Bir görevi yerine getirmekle yükümlü kuruluşla ilgili olan Ne ki organik bütünlüğü ve büyüklüğü kalmamıştı. S. Ayverdi 3) mec. Canlı, güçlü (ilişki) Yaşadığı dünyada gerçekliklerle olan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kütle — is., Ar. kutle 1) Katı maddelerin büyük parçası, küme, yığın 2) Bir yerde toplanmış, bir araya gelmiş insan topluluğu, kitle 3) Belirli işleviyle özellik gösteren büyük insan kalabalığı Seçmen kütlesi. 4) fiz. Bir nesneye uygulanan kuvvetle,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
toprak — is., ğı 1) Yer kabuğunun, toz durumuna gelmiş türlü kütle kırıntılarıyla, çürümüş organik cisimlerden oluşan ve canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü Kara toprak. Kireçli toprak. Killi toprak. 2) sf. Yer kabuğunun bu bölümünden yapılmış… … Çağatay Osmanlı Sözlük
