- orman kibarı
- is., hkr.
1) Ayı2) mec. Kaba, görgüsüz, bayağı adam
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
orman — is. 1) Ağaçlarla örtülü geniş alan Bitmez tükenmez bir orman, bir çalılık içinde gidiyorduk. M. Ş. Esendal 2) Bu ağaçların bütünü Birleşik Sözler orman çayırı orman dizisi orman evi orman gülü orman işletmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
kibar — sf., Ar. kibār 1) Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan (kimse) İşte senin bu kibar, bu efendi hâllerine bayılıyorum. Y. Z. Ortaç 2) Seçkin, değerli Fazla bolluk da görmemiş bir ailenin kibar eşyaları sessiz bir şekilde âdeta hitap … Çağatay Osmanlı Sözlük