- ortak yaşama
- is., biy.
Başka türden iki canlının dengeli ve sıkı bir iş birliği ile birbirinden yararlanarak yaşamaları durumu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ortak — is., ğı 1) Birlikte iş yapan, ortaklaşa yararlarla birbirlerine bağlı kimselerden her biri, şerik, hissedar Bırakın ortağıma bir telefon edeyim. H. Taner 2) Kuma Kendi üstüne bir ortağın getirilmesi Emeti nin pek ziyade gücüne gitmişti. E. E.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yaşama — is. Yaşamak işi Nasıl yaşamayı bırakmak nasıl / Bir memleket mi bu, bir elbise mi ki? F. H. Dağlarca Birleşik Sözler yaşama çabası yaşama gücü yaşama sevinci yaşama uğraşısı birlikte yaşama … Çağatay Osmanlı Sözlük
kök mantar — is., bit. b. Meşe, çam ve fındık vb. ağaçların köklerinde yerleşen, iplik görünüşünde bir mantarın emeciyle, kökün ortak yaşama biçimindeki birleşmesinden oluşan mantar … Çağatay Osmanlı Sözlük
ortakyaşar — sf., biy. Ortak yaşama durumunda bulunan (canlı) … Çağatay Osmanlı Sözlük