- ortak yüklem
- is., dbl.
Birden çok öznenin bağlı bulunduğu yüklem
"Biri kalemi aldı, öbürü kitabı." cümlesinde "aldı" ortak yüklemdir. "Biri gezmeye, biri çalışmaya gitti." cümlesinde "gitti" ortak yüklemdir.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
"Biri kalemi aldı, öbürü kitabı." cümlesinde "aldı" ortak yüklemdir. "Biri gezmeye, biri çalışmaya gitti." cümlesinde "gitti" ortak yüklemdir.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ortak — is., ğı 1) Birlikte iş yapan, ortaklaşa yararlarla birbirlerine bağlı kimselerden her biri, şerik, hissedar Bırakın ortağıma bir telefon edeyim. H. Taner 2) Kuma Kendi üstüne bir ortağın getirilmesi Emeti nin pek ziyade gücüne gitmişti. E. E.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yüklem — is., dbl. 1) Cümlede oluş, iş ve hareket bildiren kelime veya kelime grubu, haber, mahmul Çocuk çalışkandır ve Çocuk çok çalışır örneklerinde çalışkandır ve çalışır birer yüklemdir. 2) man. Bir konu için olumlanan veya inkâr edilen şey, mahmul… … Çağatay Osmanlı Sözlük